Evlerin salonlarına, banyolarına (suya dayanıklı levha ile) yatak odalarına, koridorlarına ve mutfaklarına niş uygulaması yapılmaktadır. Niş uygulamalarında en çok kullanılan malzeme alçıdır. Alçı taşı doğal bir madendir, antik çağlardan beri alçı üretimi için çıkarılmıştır.
Bir dizi işlemden geçirilerek toz haline getirilen alçı çeşitli kimyasallar karıştırılarak hamur kıvamını alır, daha sonra özel makineler yardımıyla kağıt üzerine dökülerek tabakalaşması sağlanır ve alçıpan plakalar elde edilir. Hızlı uygulanması ve ekonomik olması nedeniyle yıllar önce sıvanın alternatifi olarak duvar materyali şeklinde de kullanımı yaygınlaşmıştır.
Binalardaki duvar süslemeleri arasında hem kullanım şekli hem de göze hitabı dikkate alındığında önemli bir yere sahiptir. Çok eski zamanlardan beri kullanılan, mimari yapının en önemli ögelerinden biridir. İnsanlar için kullanım kolaylığı sağlamasının haricinde çeşmelerin yanlarında kuşların da su içebilmesi için oluşturulan oyuklara niş denmektedir.
Mimari olarak eski olan binalarda özellikle aydınlatma amaçlı; kandilin, mum ışığının koyulabilmesi için düşünülmüş ve uygulanmıştır. Daha büyük boyutta olan oyukları aydınlatma amaçlı değil, üzerini bir örtü yardımıyla kamufle ederek yüklük olarak kullanmışlardır.
Dekoratif oyuklar, günümüz mimarisinin en önemli öğelerinden biri olmuştur. Farklı şekillerde, değişik konseptlerin ortaya çıkarılmasını sağlayan nişler, modern mimarinin yapı taşlarıyla birleşiyor. Nişlerin ev içerisinde kullanıldığı birçok alan vardır. Örneğin; oturma odası, yatak odası, salon, banyo ve tuvaletler.